หากฉันไม่ได้กลับ อย่างน้อยให้เธอหลับสบายก็พอแล้ว...

... " ขอบคุณ และขอบคุณ .. ทุกท่าน ที่ " สละชีพ เพื่อชาติ " .. ขอบคุณด้วยความจริงใจจากหัวใจ .. " พิมพ์ไปก็คิดหาหนทางไป ทำอย่างไร คนตัวเล็กๆไร้ซึ่งอำนาจอย่างเราจะตอบแทนทุกท่านที่เสียสละเพื่อชาติอย่างพวกท่านได้ ... กี่คน กี่ชีวิตแล้ว ที่ตั้งแต่เกิดมาลืมตาดูโลกใบนี้ที่ประเทศไทย ... รั้ว ของชาติ อาสารักษาดินแดน อาสารักษาความสงบ ฯลฯ จะใช้ชื่อว่าหน่วยงานใดก็แล้วแต่ .. แต่มีหน้าที่ "ปกป้อง รักษาความสงบให้ ชาติ และคนในชาติ(ที่รักชาติบ่างไม่รักบ้าง!) ให้คงอธิปไตย และหลับสบาย" ต้องสูญเสียชีวิตไป หรือไม่ก็พิการ ?????? จริงอย่างเพลงราตรีสวัสดิ์ ขณะที่เราหลายคน เมามาย หลับสบาย ไปช็อบปิ้ง ดูแพนด้า พาควายไปทาสี บลา บลา .... เขาทั้งหลายเหล่านั้น ต้องเสี่ยงชีวิต แบบไม่สามารถหยั่งรู้ได้เลยว่า " ชีวิต หรือแขนขา หรือลูกตา ฯลฯ จะต้องเสียส่วนไหน "!! พ่อ แม่ พี่น้อง ลูกเมียที่อยู่ห่าง ไม่รู้จะได้รับเสียงบอกความให้น้ำตาท่วม "ตอนไหน!!" เรื่องความไม่สงบทางภาคใต้ นับวันยิ่งร้ายแรงเกินทำใจ คนที่ทำ คนที่ก่อเหตุร้าย คง "ไม่มีหัวใจ" แน่จริงๆ ... .. ไม่ว่า จะเป็น สามจังหวัดชายแดนใต้ หรือ ตะเข็บชายแดนภาคไหนๆ .. .. ไม่ว่า จะเป็น ท่านที่สละชีพแล้ว สิ้นแล้วซึ่ง ลมหายใจ หรือ ท่านที่พิการ และท่านที่ยังต้องอยู่ระแวดระวังภัยให้พวกเราในปัจจุบัน !!! .... {{{>> ขอบคุณ มากมาย และ ส่ง ใจ ใจ ใจ ใจ มอบให้ ทุกท่าน ด้วยความเคารพ และ ศรัทธา <<}}} ชวน ร่วมกันสร้างกุศลและช่วยทหารหาญ ที่ประจำการอยู่ในทั้ง 3 จังหวัดทางภาคใต้ของไทยเรา คุณกอล์ฟ เคยบอกว่ารายได้ทั้งหมดมอบให้ทหารทั้งหมด (หักค่าบริการที่ต้องจ่ายกับทางระบบ) " ร่วมบริจาคเงินเข้ากองทุน "ผู้กองแคน" โทร * 492282 ครั้งละ 40 บาท จะได้เพลง "ราตรีสวัสดิ์"ตอบแทนน้ำใจจากพวกเรา ก้านคอคลับนะครับ ขอบพระคุณครับ" ( จาก twitter : JoeyBoy) หมายเหตุ: โหลดได้ทุกเครือข่าย โครงการ "Good Night คนไทยฝันดี" รายได้เข้ากองทุนผู้กองแคน 5 องศา 37 ลิปดา = จังหวัดยะลา (จุดใต้สุด : พื้นที่อำเภอเบตง จ.ยะลา ละติจูดที่ 5 องศา 37 ลิปดาเหนือ และลองจิจูด 101 องศา 08 ลิปดาตะวัน) + ขอรวมไปถึง นราธิวาส ปัตตานี ด้วย + http://www.youtube.com/watch?v=c3ToupoNa1U

จะหวั่นใจ...ดีไม๊เนียะ..

จะว่าโชคชะตาฟ้าลิขิต หรือบุญพาวาสนาส่ง ก็แล้วแต่ หรือจะเรียกว่าบุญคุณต้องทดแทน แค้นต้องชำระก็ว่ากันไป.... ครั้งนี้เหมือนคนเบื้องบนเล่นตลกกับชีวิตผมอีกแล้วหรือ จะว่าไปก็น่าจะเป็นคนเบื้องล่าง เพราะไม่ใช่ใครที่ไหน ก็คือเพื่อนผมนี่เอง เพื่อนที่ยังคบกันอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน แม้จะนานๆทีเจอกันหรือได้ข่าว หรือไม่ได้ข่าว หรือรู้ข่าวทีหลัง ก็ไม่ว่ากัน เพราะเข้าใจว่าทุกคนย่อมมีพื้นที่ส่วนตัวกัน และมีเหตุผลที่จะบอกอะไรกับเรา หรือไม่บอกก็ได้ เป็นสิทธิของเค้า ผมเคยได้ยินหลายคนบอกผมว่า คบเพื่อนยังไงไม่รู้เรื่องความเป็นมาเป็นไป ไม่รู้สิครับ ผมคิดว่าการคบเพื่อนสักคน คงไม่ต้องถึงกับเกาะติดทุกสถานการณ์ ปล่อยให้เค้าได้มีความเป็นส่วนตัวบ้าง ถ้าเค้าไม่ไหวจริงๆ เค้าก็จะต้องบอกเราแล้วหละ ผมว่างั้นนะ ผมไม่เคยคิดเคืองนะ เพื่อนคนไหนที่ไม่เคยเจอกันเลย แต่พอได้พบกันแบบบังเอิญ ก็ทักทายปราศรัยกัน ก็เป็นมุมที่ผมได้มองต่างออกไป ซึ่งมันก็มีทั้งข้อดีและข้อเสีย ผมก็ไม่ค่อยซีเรียสกับตรงนี้ อาจเพราะอย่างนี้ ผมก็เลยเป็นคนที่เพื่อนค่อนข้างน้อย แต่ก็รักกันคบหากันมาโดยตลอด

และครั้งนี้ เพื่อนก็ได้ยื่นมือเข้ามาช่วยอีกครั้ง เหมือนถูกหวย....ไม่ใช่หมายความว่าถูกหวยเพราะเพิ่งจะมาช่วยนะครับ การฃ่วยเหลือก็มีมาตลอดแต่ครั้งนี้ เป็นสิ่งที่ผมต้องการเป็นงานที่ตรงใจ และผมดิ้นรนมาเกือบครึ่งชีวิต เพื่อที่จะได้ทำงานแบบนี้ แต่ก็ไม่เป็นผลสักที พอเพื่อนคนนี้เสนองานมาก็โดนใจแทบกระโดดตัวลอย บอกแฟนช่วยหยิกแขน ตบหน้า เพื่อจะได้รู้ว่าผมไม่ได้ฝันไป....ความสุขมันอยู่ที่ไหน......ได้ทำสิ่งที่เราชอบและมีรายได้ แค่นี้ผมก็ว่าสุขแล้ว และก็ดูเหมือนว่า มันเป็นเรื่องง่ายๆ แต่สำหรับผมมันต้องแลกกับอะไรบางอย่าง หลายๆอย่าง