เรื่องของผม

มานั่งนึกๆไปนึกๆมา "เรื่องของผม" ก็น่าจะเก็บไว้ที่ผมจริงไม๊ครับ อย่างคำพูดที่ว่า เรื่องของคุณ ถ้าได้ยินคำนี้แล้วก็เตรียมใจแก้ปัญหาคนเดียวเลยครับ คล้ายๆกับคำว่า ช่างคุณสิ ฉันไม่แคร์ อู๊วว์.... เตรียมปลีกวิเวก 555... แต่ก็ยังดีนะครับ ที่ยังพอมีสัญญานบอกก่อนว่า ต้องเตรียมตัวที่จะอยู่คนเดียวแล้ว  แต่ถ้าอยู่ๆก็หายไปเลยนี่น่ากลัว  อ้าว..นี่ผมไปถึงไหนแล้วนี่ มาเข้า "เรื่องของผม" กันต่อ จะบอกว่า การทำบล็อก การเขียนไดอารี่ การบันทึกประจำวัน ก็จะมีแนวคล้ายๆกันก็คือ อยากจะบันทึกเรื่องราว  เหตุการณ์บางเหตุการณ์ที่น่าจดจำ น่าประทับใจ  ในวันที่มีเวลารื้อค้นกลับมาอ่านก็สามารถหวนคืนไปถึงภาพบรรกาศเหล่านั้นได้โดยไม่ยาก  และก็ยังเป็นทางออก ทางระบายในเรื่องของความคิด หรือทัศนคติในช่วงนั้นๆ  เป็นการทบทวนถึงข้อผิดพลาดต่างๆที่ผ่านมาเพื่อแก้ไขให้ดีขึ้นหรือผิดพลาดน้อยลง ฉะนั้น "เรื่องของผม" ก็จึงยังคงต้องบันทึกต่อไปเท่าที่มีเวลาและโอกาสอำนวย และขอบคุณท่านผู้อ่านที่ยังติดตามอ่านครับ